شیائومی Mi 9T با طراحی چشم‌نواز، نمایشگر کاملا بدون حاشیه، دوربین سلفی پاپ‌آپ، دوربین سه‌گانه و پردازنده‌ی قدرتمند اسنپدراگون ۷۳۰، بهترین‌های بازار میان‌رده را به‌چالش می‌کشد.
جادوی بازاریابی شرکت‌های میلیارد دلاری به‌اندازه‌ای از «حاشیه‌ی نمایشگر» منزجرمان کرده است که حاضریم به هرقیمتی از آن رهایی یابیم. از ایجاد بریدگی و حفره روی صفحه‌نمایش گرفته تا استفاده از دوربین پاپ‌آپ و بازگرداندن مکانیزم خاطره‌انگیز کشویی به دنیای موبایل، همگی جزو راهکارهایی هستند که ما را به رؤیای گوشی بدون حاشیه نزدیک‌تر می‌کنند. بهلطف جو رقابتی بازار موبایل و وجود شرکت‌هایی همچون شیائومی، این رؤیا در انحصار محصولات گران‌قیمت و پرچم‌دار نیست و امروزه حتی دستگاه‌های میان‌رده نیز با طراحی مدرن به‌فروش می‌رسند.
شیائومی برای ارائه‌ی تجربه‌ی بصری فراگیر با جدیدترین عضو خانواده‌ی میان‌رده‌‌اش، به مکانیزم پاپ‌آپ برای دوربین سلفی روی آورده است. Mi 9T، ویژگی‌هایی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد که در کمتر محصولی با برچسب قیمتی حدودی ۳۰۰ یورو می‌توان یافت؛ ویژگی‌هایی مانند نمایشگر AMOLED عاری از هرگونه بریدگی و حفره، بدنه‌ی شیشه‌ای خوش‌ساخت، دوربین سه‌گانه و پردازنده‌ی توانمند.
طراحی
برخلاف آنچه برچسب قیمتی ۳۰۰ یورویی Mi 9T در ذهن تداعی می‌سازد، طراحی آن، دست کمی از بهترین‌های بازار ندارد. با باز کردن جعبه‌ی گوشی، پیش از هر چیز دیگری، نمایشگری خودنمایی میکند که صرف‌نظر از یک نوار باریک چند میلی‌متری (۳.۸ میلی‌متر، اگر بخواهیم دقیق‌تر سخن بگوییم!)، هیچ حاشیه، بریدگی یا حفره‌ای در سطح خود نمی‌بیند. Mi 9T صدای مخاطب را از طریق اسپیکری به گوش کاربر می‌رساند که درون شکاف باریکی بین نمایشگر و فریم فلزی جای دارد؛ بنابراین خبری از اسپیکر القایی و نمایشگر مرتعش نیست. ناگفته نماند که حسگر نور محیطی دستگاه، زیر صفحه‌نمایش قرار گرفته است و رؤیت‌پذیر نیست.
صفحه‌نمایش AMOLED می ۹تی، ۸۶.۱ درصد از نمای جلویی را در اختیار دارد؛ اما ابعاد ۶.۳۹ اینچی آن باعث می‌شود تا ارگونومی می ۹ اسای را نداشته باشد. چنین نمایشگری بهلطف رهایی از هرگونه عامل مزاحمی، Mi 9T را به دستگاهی ایده‌آل برای تماشای ویدئو، فیلم یا هر محتوای بصری دیگری بدل می‌سازد. از صفحه‌نمایش دستگاه، پوشش 2.5D از نوع گوریلا گلس ۵ محافظت میکند؛ بنابراین از انحنای لبه‌های نمایشگر خبری نیست. زیر نمایشگر، کمی بالاتر از پورت شارژ، حسگر اثر انگشت اپتیکال گوشی قرار دارد که براساس ادعای چینی‌ها، مساحت سطح آن نسبت به گذشته ۲ برابر شده، ۴۰ درصد میزان داده‌ی دریافتی افزایش یافته، ۳۰ درصد احتمال موفقیت آن در سناریوهای خاص افزایش پیدا کرده و مدت‌زمان لازم برای ثبت اطلاعات اثر انگشت ۲۵ درصد بیشتر شده است.
ما عملکرد حسگر اثر انگشت می ۹تی را مشابه برادرش، می ۹ اسای یافتیم؛ بنابراین مادامی که انگشتتان یا سطح نمایشگر خیس یا کثیف نباشد و انگشتتان را به‌خوبی و با فشار کافی روی صفحه‌نمایش قرار دهید، در اغلب مواقع، فرایند احراز هویت، در کسری از ثانیه و با موفقیت انجام خواهد شد. ناگفته نماند که شیائومی در این گوشی نیز همانند می ۹ اسای توصیه میکند از محافظ نمایشگر استفاده نکنید یا در صورت تمایل، از نمونه‌های تأییدشده و معتبر استفاده کنید.
به‌سراغ فریم فلزی Mi 9T می‌رویم؛ جایی که جادوی اصلی گوشی پنهان است. مهندسان شیائومی برای دستیابی به طراحی کاملا بدون حاشیه، دوربین سلفی می ۹تی را به‌شکل مکانیزم موتوری و جهنده‌ای، در دل فریم جا داده‌اند؛ البته برخلاف مکانیزم دیوانه‌وار محصولاتی همچون گلکسی A80 یا ذنفون ۶، مکانیزم به‌کاررفته در Mi 9T تنها به دوربین سلفی تعلق دارد؛ بنابراین با لمس آیکون جابه‌جایی بین دوربین پشتی و جلویی در نرم‌افزار دوربین، مکانیزم پاپ‌آپ دوربین سلفی به‌آرامی از دل گوشی بالا می‌آید. حین بالا آمدن دوربین سلفی، در دو طرف آن چراغی به‌رنگ آبی (در نسخه‌ی آبی گوشی) یا به‌رنگ قرمز (در نسخه‌های مشکی و قرمز گوشی) روشن شده و جلوه‌ی صوتی خاصی شنیده می‌شود. از نظر نگارنده وجود این چراغ جذابیت خاصی به دستگاه نمی‌بخشد، بهتر بود تا چینی‌ها به‌جای چنین چراغی، یک فلش LED در دل زبانه‌ی دوربین تعبیه می‌کردند. ناگفته نماند که هر دو جلوه‌ی یادشده را می‌توان از داخل منوی تنظیمات غیرفعال کرد.
براساس اعلام شیائومی، مکانیزم دوربین می‌تواند تا ۳۰۰ هزار بار استفاده (معادل روزانه ۲۰۰ بار به‌مدت ۴ سال) دوام آورد؛ اما صحت این ادعا را تنها با استفاده‌ی طولانی‌مدت از گوشی می‌توان بررسی کرد. Mi 9T با بهره‌گیری از حسگر شتاب‌سنج خود، خطر سقوط را نیز تشخیص می‌دهد و در چنین وضعیتی، ظرف مدت حدود یک ثانیه، مکانیزم دوربین بسته می‌شود. توجه داشته باشید که در سقوط از فواصل نزدیک، ممکن است مکانیزم زمان کافی برای بازگشت کامل به داخل بدنه را نداشته باشد. وجود قطعات مکانیکی در هر فُرمی، از میزان مقاومت گوشی‌ها به‌ویژه در برابر آب و گردوغبار می‌کاهد؛ اما در شرایط کنونی که دوربین‌های زیر نمایشگر به بلوغ کافی نرسیده‌اند، استفاده از مکانیزم پاپ‌آپ، چرخشی یا کشویی، بهایی است که باید برای تحقق رؤیای گوشی کاملا بدون حاشیه بپردازیم.
شیائومی می ۹تی را نیز همانند می ۹ اسای با بدنه‌ی مرکب از شیشه و فلز تولید میکند. استفاده‌ی چینی‌ها از شیشه در شرایطی که اغلب میان‌رده‌های موجود در بازار از جنسی «مشابه شیشه» ساخته می‌شوند، اقدامی ستودنی به‌شمار می‌آید؛ هرچند که شیائومی به نام شرکت سازنده‌ی شیشه اشاره‌ای نمی‌‌کند. پنل پشتی Mi 9T با انحنای ظریفی از دو طرف به فریم فلزی دستگاه پیوند می‌خورد. وجود چنین انحنایی در کنار سطح محدب فریم باعث می‌شود تا گوشی به‌راحتی در دست جای گیرد و حس بسیار خوبی را به کاربر القا کند. دوربین سه‌گانه‌ی می ۹ تی به‌همراه فلش LED با چینشی عمودی در میانه‌ی پنل پشتی جای دارد. برخلاف آنچه نوشته‌ی 48MP کنار ماژول ابتدایی در ذهن تداعی می‌سازد، طراحان گوشی، ماژول‌ها را از بالا به پایین با ترتیبِ دوربین ۸ مگاپیکسلی تله‌فوتو، دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسلی و دوربین اولتراواید ۱۳ مگاپیکسلی چیده‌اند. لوگوی Mi در کنار عبارت «Designed By Xiaomi» دو مورد دیگری هستند که در نمای پشتی می ۹ تی به‌چشم می‌خورند.
شیائومی در تصمیمی عجیب، در لبه‌ی بالایی می ۹ تی، کنار دوربین سلفی پاپ آپ، جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون را نیز جای داده است تا بدین ترتیب این گوشی میان‌رده را به محصولی ایده‌آل برای کاربری‌های چندرسانه‌ای بدل سازد. چراغ داخل مکانیزم دوربین سلفی که پیش‌تر بدان اشاره کردیم، حین اتصال گوشی به برق، روشن می‌شود تا بدین ترتیب، وجود آن، کاربرد دیگری غیر از زیبایی هم داشته باشد. لبه‌ی پایینی دستگاه از درگاه سیم‌کارت، پورت USB 2.0 با فرم Type-C و دریچه‌ی اسپیکر میزبانی میکند. کلیدهای سخت‌افزاری گوشی در لبه‌ی سمت راست جای گرفته‌اند و بازخورد بسیار خوبی دارند. ناگفته نماند که رنگ نارنجی کلید پاور بر جذابیت می ۹ تی می‌افزاید.
Mi 9T بسته به رنگ بدنه، جلوه‌ی متفاوتی در نمای پشتی خود دارد؛ نسخه‌ی مشکی دستگاه ساختار فیبر کربنی خودروهای سوپراسپرت را به یاد می‌آورد؛ اما در نسخه‌ی قرمز و آبی، رنگ بدنه به‌صورت افقی از طیف تیره در میانه‌ی پنل پشتی به طیف روشن در لبه‌ها متمایل می‌شود؛ درحالی‌که با انعکاس نور روی کناره‌های پنل، می‌توان تغییر رنگ را در قالب انحناهایی مشاهده کرد. در نسخه‌ی آبی گوشی، این جلوه‌ی گرادیانی بسیار چشم‌نواز به‌نظر می‌رسد؛ البته اگر از لک و آثار انگشت روی بدنه‌ی براق گوشی صرف‌نظر کنیم.
میان‌رده‌ی مدرن شیائومی به‌لحاظ اندازه، تفاوت اندکی با می ۹ دارد (۸.۸×۷۴.۳×۱۵۶.۷ میلی‌متر در برابر ۷.۶×۷۴.۷×۱۵۷.۵ میلی‌متر)؛ در حقیقت هر دو گوشی از نمایشگری با قطر ۶.۳۹ اینچی بهره می‌برند، اما اضافه‌شدن مکانیزم پاپ‌آپ و افزایش ۷۰۰ میلی‌آمپرساعتی ظرفیت باتری، ۱۸ گرم بر وزن می ۹تی افزوده و آن را به ۱۹۱ گرم رسانده است. چنین وزنی در کنار لغزنده بودن بدنه‌ی دستگاه باعث می‌شود تا Mi 9T مستعد سُر خوردن باشد.
نمایشگر و اسپیکر
شیائومی در حال تبدیل کردن نمایشگر اولد به یک استاندارد در گوشی‌های بالارده و میان‌رده‌ی خود است؛ اما نکته‌ی حائز اهمیت، پایین نگه داشتن قیمت با وجود استفاده از چنین پنل‌هایی است. پنل AMOLED استفاده شده در می ۹ تی، ۶.۳۹ اینچی بوده و از استاندارد HDR 10 پشتیبانی میکند. رزولوشن ۲۳۴۰ در ۱۰۸۰ پیکسل برای یک گوشی با این بازه‌ی قیمتی کاملا مناسب و قابل قبول است و تراکم ۴۰۳ پیکسل در هر اینچ کوچک‌ترین مشکلی از نظر مشاهده‌ی مرز پیسکل‌ها یا دندانه‌دار نشان‌داده شدن محتوای کوچک دیده نمی‌شود.
نمایشگر ۱۹:۵:۹ این گوشی فاقد هرگونه بریدگی و حفره است به همین دلیل تجربه‌ی دیداری بهتری از نظر محتوا به شما ارائه می‌دهد. زاویه‌ی دید نمایشگر عالی و خوانایی آن زیر نور خورشید در حد پرچمداران گران‌قیمت بازار است. حداقل روشنایی ۲.۹ نیتی نمایشگر نیز با اینکه در بین بهترین‌ها قرار نمی‌گیرد؛ اما هنوز برای استفاده در محیط‌های تاریک مناسب است.
۳ پروفایل رنگ در بخش تنظیمات به چشم می‌خورد:
- Automatic Contrast: حالت پیش‌فرض و سازگار با فضای رنگی DCI P3
- Increased Contrast: پوشش کامل فضای رنگی DCI P3
- Standard: دقیق‌ترین حالت با رنگ‌‌های واقع‌گرایانه‌ی سازگار با فضای sRGB
حالت دوم تأثیری در روشنایی نمایشگر ندارد و تنها رنگ‌ها را اغراق‌شده‌تر و غلیظ‌تر به نمایش می‌گذارد. اعداد به‌دست‌آمده در تست فضای رنگی ما ادعای شیائومی در مورد پوشش کامل DCI P3 را تصدیق میکند؛ در حالت‌های Automatic Contrast و Increased Contrast به ترتیب ۱۰۴.۶ و ۱۰۷.۹ از فضای رنگی گسترده DCI P3 پوشش داده می‌شود. در حالت استاندارد نیز ۹۷.۴ درصد فضای رنگی sRGB پوشش داده می‌شود. همانند دیگر نمایشگرهای اولد با گسترده‌تر شدن فضای رنگی دقت کاهش می‌یابد و عموما رنگ سفید به سردی گرایش پیدا میکند؛ خطای میانگین ۴.۹ در پروفایل پیش‌فرض رضایت‌بخش و خطای ۱.۶ برای حالت استاندارد عالی ارزیابی می‌شود؛ خطای حداکثر در حالت استاندارد نیز فراتر از ۲.۴ نمی‌رود. در مجموع می‌توان Mi 9T را یکی از بهترین‌ها در بخش نمایش‌رنگ‌ها و دقت در بین رقبای هم‌قیمت دانست.
روشنایی نمایشگر فاکتور مهمی در نمایشگر‌‌ها محسوب می‌شود که خوشبختانه در سال‌های اخیر به لطف باز شدن آغوش سامسونگ به روی سازندگان دیگر گوشی‌های هوشمند، شاهد تعداد بالای گوشی‌های توانمند در این بخش هستیم. همانند دیگر گوشی‌ها می ۹ تی را با دو الگوی ۵۰ درصد سفید و ۱۰۰ درصد سفید مورد بررسی قرار دادیم؛ روشنایی حداکثر در حالت‌های خودکار و دستی به ترتیب ۹۴۰ و ۷۲۰ نیت به دست آمد که ارقامی بسیار خوب برای نمایشگر موبایل محسوب می‌شود؛ جهش ۳۰۰ نیتی روشنایی حالت خودکار نسبت به حالت دستی و ذکر نام سوپر امولد در نرم‌افزارهای اعلام مشخصات فنی، احتمال استفاده از پنل‌های ساخت سامسونگ در این گوشی را می‌دهد.
در Mi 9T خبری از اسپیکر استریو نیست و صدای خروجی آن از اسپیکر تک‌کاناله‌ای در لبه‌ی پایینی دستگاه به گوش می‌رسد. شدت و کیفیت صدای اسپیکر رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود؛ اما بی‌شک نمی‌توان آن را با نمونه‌های استریو مقایسه کرد. در سال ۲۰۱۹ وجود جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون در یک گوشی هوشمند، جزو نقاط قوت آن به‌حساب می‌آید؛ بنابراین تصمیم شیائومی برای اضافه‌کردن این پورت به Mi 9T را می‌ستاییم. میان‌رده‌ی چینی‌ها حین اتصال هدفون با تولید صدایی رسا، شفاف و با نویز کم، تجربه‌ی صوتی بسیار خوبی را به‌ارمغان می‌آورد.
نرم‌افزار و رابط کاربری
شیائومی می ۹تی درست مانند برادر پرچم‌دار خود به‌صورت پیش‌فرض با رابط کاربری MIUI 10 عرضه می‌شود. غول چینی دنیای فناوری پس از سال‌ها توسعه‌ی MIUI، اکنون آن را به بلوغ مناسبی رسانده است که درکنار ارائه‌ی سرعت مناسب ناوبری، قابلیت و امکانات مناسبی نیز دراختیار کاربران قرار می‌دهد. پیش‌تر در زومیت، MIUI 10 و تفاوت انواع رام چین و جهانی آن را به‌دقت بررسی کرده‌ایم؛ بنابراین برای آشنایی کامل با رابط کاربری اختصاصی شیائومی، شما را به مطالعه‌ی مقاله‌ی بررسی رابط کاربری MIUI 10 دعوت می‌کنیم.
دوربین
دوربین‌های سه‌گانه دیگر در انحصار گوشی‌های پرچم‌دار نیستند و اکنون به دنیای میان‌رده‌های نیز راه یافته‌اند. دوربین پشتی Mi 9T از سه ماژول واید، تله‌فوتو و اولتراواید بهره می‌برد که از بین آن‌ها، ماژول واید با حسگر ۴۸ مگاپیکسلی و ۱/۲ اینچی IMX582 سونی نقش دوربین اصلی را برعهده دارد. این حسگر از فیلتر Quad Bayer بهره می‌برد و با پیکسل‌های ۰.۸ میکرومتری خود در پسِ لنز وایدی با فاصله‌ی کانونی معادل ۲۶ میلی‌متری و دیافراگم f/1.75 قرار دارد. ناگفته نماند که هیچ‌یک از ماژول‌های دوربین سه‌گانه از جمله ماژول اصلی، لرزش‌گیر اپتیکال ندارند.
دوربین تله‌فوتوی می ۹تی از حسگر ۸ مگاپیکسلی ۱/۴ اینچی با پیکسل‌های ۱.۱۲ میکرومتری بهره می‌برد که در پسِ لنزی با دیافراگم f/2.4 و فاصله‌ی کانونی ۵۲ میلی‌متری قرار دارد؛ بنابراین توانایی بزرگ‌نمایی دو برابری نسبت به تصویر دوربین اصلی را در اختیار کاربر می‌گذارد. ماژول اولتراواید می ۹تی با حسگر ۱۳ مگاپیکسلی، اندازه‌ی ۱/۳ اینچی و پیکسل‌های ۱.۱۲ میکرومتری را لنزی با دیافراگم f/2.4 و فاصله‌ی کانونی معادل ۱۲ میلی‌متری همراهی میکند، این ماژول می‌تواند زاویه‌ی دید ۱۲۴.۸ درجه‌ای را در اختیار کاربر قرار دهد.
رابط کاربری دوربین می ۹تی تفاوتی با برادر پرچم‌دارش ندارد. کلیه‌ی کلیدهای رابط کاربری در قالب دو نوار در طرفین نمایشگر قرار گرفته‌اند. در یک سمت آیکون‌های فلش، HDR، فیلترها و AI (عکاسی به‌کمک هوش مصنوعی) در کنار منوی همبرگری برای دسترسی به تنظیمات بیشتر دیده می‌شود. در سمت دیگر می‌توان بین حالت‌های مختلف عکاسی و فیلم‌برداری جابه‌جا شد که شاخص‌ترین موارد آن عکاسی خودکار (Photo)، عکاسی حالت شب (Night)، عکاسی ۴۸ مگاپیکسلی، پرتره، فیلم‌برداری و فیلم‌برداری صحنه‌آهسته هستند. چینی‌ها برای جابه‌جا شدن بین سه ماژول دوربین پشتی کلیدی با سه حالت 0.6X (اولتراواید)، 1X (عکاسی واید یا عادی) و 2X (عکاسی با زوم اپتیکال ۲ برابری) را در نظر گرفته‌اند.
دوربین اصلی Mi 9T به‌دلیل بهره‌گیری از فیلتر Quad Bayer در حسگر ۴۸ مگاپیکسلی خود، با تجمیع اطلاعات پیکسل‌های مجاور، به‌صورت پیش‌فرض عکس‌هایی با وضوح ۱۲ مگاپیکسلی تولید میکند. در روشنی روز و با کافی‌بودن نور محیطی، سطح جزئیات عکس‌ها بسیار بالا است، رنگ‌ها نزدیک به واقعیت به‌نظر می‌رسند و گستره‌ی دینامیکی در عکس‌هایی با بخش‌های روشن و تاریک نیز بسیار مناسب ارزیابی می‌شود. چینی‌ها امکان عکاسی با وضوح ۴۸ مگاپیکسلی را نیز فراهم کرده‌اند؛ اما اغلب اوقات به‌لحاظ میزان جزئیات نمی‌توان تفاوتی را بین این عکس‌ها و نمونه‌های ۱۲ مگاپیکسلی مشاهده کرد.
میان‌رده‌ی چینی‌ها تنها زمانی از حسگر ۸ مگاپیکسلی برای ثبت عکس‌هایی با زوم دو برابری استفاده میکند که شرایط نوری بسیار مطلوب باشد، در این وضعیت عکس‌های ثبت‌شده نه در حد دوربین اصلی؛ اما به‌نوبه‌ی خود رضایت‌بخش هستند و سطح جزئیات آن‌ها مناسب به‌نظر می‌رسد. هنگامی که وضعیت نوری محیط از وضعیت ایده‌آل اندکی فاصله می‌گیرد یا در صورتی‌که تاریکی شب سر می‌رسد، گوشی به‌صورت خودکار، عکسی با زوم دیجیتال دو برابری را در اختیار کاربر می‌گذارد که توسط دوربین اصلی دستگاه تولید شده است. جلوه‌ی بوکه با کمک دوربین تله‌فوتو روی عکس‌های پیاده می‌شود؛ بنابراین در محیط‌های روشن، می‌توان عکس‌هایی با جداسازی صحیح سوژه و پس‌زمینه ثبت کرد.
دوربین اولتراواید Mi 9T نیز در صورت وجود نور کافی می‌تواند عکس‌های رضایت‌بخشی با سطح نویز پایین ثبت کند، هرچند که سطح جزئیات و میزان طراوت رنگ‌ها در این دوربین به‌خوبی دو دوربین دیگر نیست. ناگفته نماند که حذف نرم‌افزاری اعوجاج تصویر در گوشه‌ها که براثر زاویه‌ی دید بسیار عریض لنز به‌وجود می‌آید، باعث افت جزئیات در این مناطق از عکس‌ها می‌شود؛ البته چینی‌ها امکان غیرفعال‌سازی قابلیت حذف اعوجاج را نیز فراهم کرده‌اند. خلأ قابلیت فوکوس خودکار و لرزش‌گیر اپتیکال تصویر باعث می‌شود تا عکس‌های اولتراواید در محیط‌های تاریک با سطح جزئیات پایین و نویز زیاد چندان جالب نباشند.
خلأ لرزش‌گیر اپتیکال تصویر باعث می‌شود تا دوربین اصلی می ۹تی در محیط‌های تاریک، با سرعت شاتر بالاتر عکس بگیرد و در عوض جذب ناکافی نور را با افزایش سطح ISO جبران کند. همین موضوع بر سطح نویز عکس‌ها می‌افزاید؛ نویزی که در مرحله‌ی پردازش از طریق Soft-کردن عکس و در نهایت کاهش سطح جزئیات عکس‌ها، از بین می‌رود. چینی‌ها برای رفع چنین محدودیت‌ها و مشکلاتی، حالت عکاسی Night را پیشنهاد می‌دهند. حالت یادشده با افزایش زمان نوردهی (عکاسی حدود یک ثانیه به‌طول می‌انجامد)، نور بیشتری را به حسگر دوربین انتقال می‌دهد. بدین ترتیب سطح جزئیات به‌میزان چشمگیری بهبود می‌یابد. البته مانند سایر راهکارهای عکاسی شب، هاله‌ای از نور زرد را می‌توان روی عکس‌ها مشاهده کرد.
باتری
باتری لیتیوم-پلیمری ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی، وظیفه‌ی تأمین انرژی موردنیاز Mi 9T را برعهده دارد؛ شیائومی این باتری را برای استفاده از میان‌رده‌ی جدیدش به‌مدت یک روز کامل کافی می‌داند؛ البته تجربه‌ی ما از بررسی گوشی‌های مختلف نیز نشان می‌دهد باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی می‌تواند شارژدهی رضایت‌بخشی را به‌همراه داشته باشد. حال باید دید که اوضاع برای می ۹تی به چه ترتیب خواهد بود. ناگفته نماند که در کنار ظرفیت باتری، عواملی نظیر لیتوگرافی و فرکانس پردازنده، وضوح نمایشگر و بهینگی نرم‌افزار گوشی نیز بر شارژدهی تأثیرگذار هستند.
جمع‌بندی
بدنه‌ی شیشه‌ای و خوش‌ساخت، نمایشگر AMOLED تمام‌صفحه بدون هیچ‌گونه بریدگی یا حفره‌ای، دوربین سلفی پاپ‌آپ، پردازنده‌ی توانمند، دوربین سه‌گانه با حالت عکاسی Night و البته شارژدهی بسیار خوب؛ تصور آنکه چنین مشخصاتی را بتوان در گوشی هوشمندی با برچسب قیمتی ۳۰۰ یورویی یافت، بسیار دور از ذهن به‌نظر می‌رسد؛ اما شیائومی این مأموریت غیرممکن را با موفقیت پشت سر گذاشته است. قیمت مقرون‌به‌صرفه‌ی Mi 9T باعث می‌شود تا به‌سختی بتوان رقیبی شایسته را برای این گوشی از تولیدکنندگان دیگر یافت. در حقیقت جدی‌ترین رقبای می ۹تی را می‌توان میان‌رده‌های دیگر شیائومی دانست!